Mamy rok 1998. Do prawnika Roberta Bilotta zgłasza się rolnik  Wilbur Tennant i prosi o reprezentowanie go w sprawie przeciwko firmie DuPont. Robert Bilott pracował dla renomowanej kancelarii prawniczej, która obsługiwała wielkie korporacje chemiczne. Jak się pewnie domyślacie, rolnik nie był więc jego typowym klientem. I pewnie Bilott normalnie nie podjąłby się tej sprawy, Jednak rolnik znał jego babcię i to od niej dostał numer kontaktowy, a jako dziecko Bilott spędzał czas na sąsiedniej farmie u przyjaciół babci.

Wilbour Tennant twierdził, że firma DuPont zanieczyściła wodę w strumieniu, z którego wodę piły jego krowy, a to przyczyniło się do ich chorób i śmierci. Objawy występujące u jego bydła były bardzo niepokojące. Zwierzęta stawały się agresywne, traciły sierść, czerniały im zęby, a przeprowadzane przez rolnika sekcje ujawniały zdeformowanie oraz dziwne kolory organów wewnętrznych. Również cielęta rodziły się z wadami, co mogło sugerować, że krowy narażone są na kontakt z jakąś substancją teratogenną, czyli taką, która powoduje zmiany w rozwoju płodu.

Robert Bilott nie był pierwszą osobą, do której zgłosił się Wilbur Tennant. Wcześniej próbował rozmawiać z lokalnymi prawnikami, politykami, dziennikarzami i weterynarzami, ale nikt nie chciał go słuchać albo, jak sugerował rolnik, bali się o tym mówić. Po licznych zgłoszeniach problemu trzech weterynarzy wybranych przez DuPont i trzech z Agencji Ochrony Środowiska udało się na miejsce, aby sprawdzić słuszność oskarżeń. Jednak w ich raporcie można było przeczytać, że śmierć setek sztuk bydła związana jest z zaniedbaniami ze strony rolnika i nie wykazała, aby do problemów przyczyniała się działalność firmy DuPont.

Jednak Robert Billot udał się na farmę Tennanta i na własne oczy widział, że tam wcale nie chodziło o zaniedbania. Że przyczyna była inna.

Prawnik zażądał od firmy całej dokumentacji związanej z Dry Run Landfill – składowiskiem sąsiadującym z ziemiami Tennanta. To właśnie to składowisko było według rolnika przyczyną zanieczyszczenia środowiska. Tak Robert Billot natknął się na informacje o PFOA. Nazwa nic mu nie mówiła i nie mógł znaleźć nic na jej temat w innych źródłach. Bilott zażądał dokładniejszych informacji o tej substancji. Tym razem jednak firma DuPont nie była już tak chętna do współpracy i odmówiła przekazania dokumentów.

Jesienią 2000 roku prawnik udał się więc do sądu i uzyskał nakaz, zgodnie z którym dokumenty miały zostać mu przekazane. Jednak firma DuPont starała się za wszelką cenę utrudnić mu pracę i zamiast przekazać jedynie dane, o które występował, przekazała dziesiątki pudeł zawierających nieuporządkowane materiały. Łącznie około 110 tysięcy stron przeróżnych dokumentów firmowych wygenerowanych przez 50 lat.

Zachowanie takie miało najpewniej zniechęcić prawnika i utrudnić wyszukiwanie tego, czego ujawnić nie chcieli. Mężczyzna jednak nie poddawał się i uparcie porządkował dokumenty, odkrywając kolejne przerażające fakty i znajdując dowody na to, że rolnik miał rację.

Prawnik był w szoku. Nie mógł uwierzyć w to, jak wiele obciążających materiałów tam znalazł. „To była jedna z tych rzeczy, w których nie możesz uwierzyć, że czytasz to, co czytasz” – powiedział w rozmowie z New York Times.

W 2001 roku rolnik i firma DuPont podpisali ugodę, której warunki nie zostały upublicznione.